لیلا مسروری: آستارا تنها شهر گیلان است که از طریق مرز خشکی با جمهوری آذربایجان در ارتباط است، آستارا از نخستین شهرهای ایران است که در منازل آن لوله کشی گاز انجام شده بود در دوره محدودیت نفت و کپسولهای بوتان امکانی بسیار برجسته و خاص بود! آستارا در حدود 80 هزار نفر جمعیت دارد، این شهر از گردشگر پذیر ترین شهر ها است، آستارا تنها شهر گیلان است که در ورودی شهر تعویض روغنی و باتری سازی به استقبال شما نمی آیند و به مدد همجواری با پناهگاه حیات وحش لوندویل اما... آستارا سیستم جمع آوری فاضلاب شهری ندارد، آستارا روزانه حجم انبوهی از زباله دارد، آستارا هیچ کارخانه بازیافت و سیستم دفع بهداشتی پسماندی حتی برای پسماند عادی ندارد، غول زباله با گامهای بلند به سمت پناهگاه حیات وحش لوندویل حرکت می کند و زهرآب شیرابه اش تنوره می کشد به سمت ساحلی که 200 متر با آن فاصله دارد که دست برقضا ساحل نامداری!! هم هست. آستارانیز یکی دیگر از شهرهای گیلان است که دچار سونامی پسماندهای مدیریت نشده است .... نیسان و انواع ماشینهای حمل زباله و لجن کش ها مدام به این مکان، مکانی که قرار بود موقتی باشد در رفت و آمدند، بیل مکانیکی برای باز کردن جا انبوه زباله را هل میدهد و دیوار عظیم زباله هر لحظه به طرف پناهگاه حیات وحش لوندویل پیش می رود رد چرخ ها بهترین گواه این امر است، تفکیک زباله نه در مبدا که در مقصد انجام می شود! و گله گاوها نخستین تفکیک کنندگان هستند که پوزه در کیسه های پلاستیکی می کنند، کیسه های که در آن هرچیزی، توجه کنید هرچیزی هست و گاو می بلعدش و من و شما با خیال راحت شیر بومی را به هوای ارزش مغذی آن با قیمت بالاتر تهیه می کنیم و به کودکان خود می دهیم و یا گوشت گاو محلی را کباب می کنیم. بازیافتی ها و ضایعاتی ها هم می لولند و دست در این منبع آلودگی می کنند و لابد هزار تخم انگل و میکروب و آلودگی را به خانه می برند راستی آلودگی شیرابه زباله 20 برابرآلودگی فاضلاب است می گویند در محل فساد زباله های پشه هایی رشد و نمو پیدا می کنند که ناقل تب دانگ و تب زرد و بسیاری بیماریهای ویروسی دیگرند، اینجا آستارا است و نفس طبیعت بسیار تنگ است.